8 Kasım 2010 Pazartesi

Sıkıcı bir ders esnasında aklıma gelenler desem daha iyi olur

Aynen öyle! Gayet hic cakmadığım ve ömrüm boyunca da cakmayacağımı bildiğim bir dersi dinlerken "Bugün de ne yazsam acep?" sorusu geldi aklıma.. Ee dersi anlamıyorum, hoca dibimde kitabımı okuyamıyorum.. İnsan ister istemez düsüncelere dalıyor yani :)
Bugün hayat hikayemi anlatmaya karar verdim haha :)) Tamamen trajedi gibi olan hayatımı yazıyoruuuum.
Heyecan var mı Depardiéu? Yoook artıık! Neyse tamam kes
Haziran ayının baslarında dünyaya gelmisim gayet normal yani, ne erken ne de gec.. Öyle bir erken doğumda olmusum yahut gec doğmusum nerdeyse ölcekmisim gibi bir muhabbetim yok gayet zamanında normal doğumla İstanbul'da yasayan her 10 insandan 7'sinin doğduğu hastanede "Merhaba" demisim.. (Eskiden hep üzülürdüm niye herkesle aynı hastanede doğmusum? Niye farkım yok? vs diye..) Bu arada gecmise dayalı hafızam baya kuvvetlidir! Ama uzak gecmis yakın gecmise dair hic birsey hatırlamam, oldukca garip bir durum evet..
5-6 yasıma dek güzel bir muhitte oturdum tamamen bir huzur yeri geliyordu o zamanlar bana.. İnsanlar ne kadar da mutlulardı aman da aman -.-
Taa ki annemle babamın bana "Bodruma tasınalım mı?" sorusuna kadar! Abi 5-6 yasında bir cocuk teeee Muğla'da ki Bodrum'u nerden bilsin Allah askına? Hala nasıl oluyor da bana soruyorlar cözmüs değilim.. Ben de cok iyi hatırlıyorum "Tasınalımmmmm" demistim, sanki cok biliyorum da.
Annem ile İstanbul-Bodrum yolculuğumuzu unutamam, kucakta gitmemistim ama rahattım oyuncaklarım yanımdaydı falan iyiydi hostu tabi bana göre annem ise sinir strese girmisti yavrum benim :) Cok iyi hatırlıyorum öndeki kadının 2 cocuğu vardı cocuklar Bodrum'a dek "babaaaa babaaaa" diye ağladı ve kadın en sonunda, "Babamın ağzına s*cıyım yeter!" demisti, cok ayıplamıstım! Bodrum'a vardık ilkokul 1. sınıfa orda basladım hic yaramaz bir cocuk olmamama rağmen okuldan tam "1" gün önce 1cm'lik yükseklikten düsüp bileğimi kırmıstım zavallı anneciğim 1 ay benimle okula gelmisti.. Ordan 1.5 yıl sonra ani kararla İstanbul'a geri dönüs yapmıstık iste su '99 depremi Ağustos bası döndük deprem de bizi karsıladı sağolsun dipnot: o deprem sırasında ben uyuyordum en ufak bir sey dahi hissetmedim ve evdeki herkes dısarı cıktı ve ben hala uyuyordum.. unutulmustum, ne acı! evlatım lan ben evlat komsunun cocuğunu bile kendinden önce cıkarırsın! Neeeeeeyse! Sinirim bozuldu ya.
Bodrum'a gitmeden önce hangi apartmanda oturuyorsak oraya geri tasındık 18 yasındayım ve hala orda oturuyorum aslında güzel bir sey ama artık bu muhit 50+ falan gelmeye basladı emekli yeri bildiğin ama annemlere güzel geliyor. Doğaldır :)
Her zaman sanata yönelik bir insan olsam da Anadolu Teknik Lisesi'ne zorla gönderildim, pisman değilim ama güzel sanatlar olabilirdi.. Üniversitede de Güzel Sanatlar istedim lakin kader, yine Bilgisayar Programcılığına girdim, okuyorum.. İnsallah :) Fakat kafaya koydum resti de cektim aga! 2 sene sonra Tekstil Tasarım akar yani umrumda da olmaz kimse! Yeter be! Hayır bir sey caksam da okumak istemesem, haklılar diyeceğim.. Abi gram cakmıyorum ki derslerden yapcak bir sey yok!
Giyim tarzından ötürü olsun, yasam tarzından olsun, fikirlerinden dolayı olsun hep garipsenmis bir tipim.. Tanımadan yargılanan tiplerdenim.. Tanıyanlar bana yetiyor "herkes beni sevsııııııııın!" diye bir telasım falan yok Allah'a sükür! Yeri gelince zekam olmadığına süphe ederken, bazen de Albert ile akrabalığım var mı diye kafam karısıyor. Ask hayatına hic girmiyorum girersem cıkamam zaten yeterince uzadı :)) Bu sadece üstü kapalı bir anlatımdı tabii ki, ayrıntıya girseydim.. Düsünemiyorum!
Ha bir de R&B falan dinlerim, arada Pop'ta oluyor tabi canım :) İkizler burcuyum, kendimi uzun bulmam ama uzunum ya! Sımarıklığın dersinin veririm, tek cocuğum, bencilim.. Ama sevdiğim bir insansan, canımı bile veririm cok kırılgan biriyim.. Ama intikam damarım tutarsa gözünün yasına bakmam yakarım! hahaha
xoxo

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder