Ne kadar neseliyim!
Ne kadar da mutluyum!
Renkleri koyu seciyorum cünkü hani gözükmez falan diye.. :)
Bunca zaman depresif depresif takıldığımın farkındayım ama artık "Yeteer!" demenin vakti geldi artık ben sıkıldım ben bunaldım falan :))
Neyse artık bir renkte kalmalıyım diye düsünüyorum :)
Bugün Tüyap Kitap Fuar'ına gittim, Kücük İskender ile tanıstım.. Zaten seviyodum kat kat arttı sevgim. Nasıl bir mütevaziliktir Tanrım! Yazdıklarına hayrandım, artık kisiliğine de hayranım.. Belki de birden bu pollyanna modları falan bu yüzdendir bilemiyorum ama su bir kesin ki artık bosu bosuna kendimi üzmeyeceğim.. Özellikle de birileri icin! Zaten hep kilise bir laftır değmiyo be anacım derler aldırmazsın, umrunda olmaz tabir-i caiz ise bir kulağından gireer, diğerinden cıkar :) ama er ya da gec bu lafın doğruluğunu anlarsın.. İste bende o safalardayım.
kendime geliyorum, yeniden :)
Evet insanın bir seyler uğruna yasaması güzel gercekten tehlikeli olan uğruna adadığın seyin senin hayatın olması..
Öyle bir zihniyete sahibiz ki sonunu bile bile kendimizi yakabiliyoruz..
Öleceğini biliyorsun, yasamak istiyorsun fakat yine de kendini o ucurumdan asağıya atıyorsun..
Garip..
Hangimiz atlamadık ki ucurumdan? ha?
Kendim icin bu geceyi milat kabul edebilirim.. Evvet kesinlike! :)
Ah tamamen aklımdan cıkmıs!
Bir de İstanbul'u saran su inanılmaz "Sis" var.. Tanrım! Dısarısı ne kadar huzurlu, ne kadar sessiz sakin.. Sislerin icinde kaybolmak kadar huzur verici bir sey yok gercekten.. Tavsiye ediyorum :)
* ama sakın yollardan gitmeyin! aracların sağı solu belli olmuyor falan huzur bulayım derken mefta olmaya hic gerek yok :)) bir de sakın korku filmlerinden bahsetmeyin, ıssız sisli yollarda yürürken paranoyağa bağlıyorsunuz
xoxo
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder