arkadasım mantıkla yavastan buzları eritiyoruz, lakin yine de tutku mantığı bastırıyo
umarım gecici biseydir..
hayır kendime bile yalan söyleyemiyorum! gecsin istemiyorum! mantıklı olmak istemiyorum!
seni istememeyi istemiyorum! seni sevmemeyi istemiyorum!
acı bile huzur veriyo bana.. uzun bir zamandan sonra bağlanacak biseyimin olması iyi geliyo
acıyı bi kenara atıyorum adeta
sadece seni anımsıyorum
dokusunu, öpüsünü, sesini, kokunu.. seni!
diğer seyler umrumda değil
fotoğrafına bakıp ona dokunuyorum
seni onda hissediyorum
teninin pürüzü avcumun icinde dolanıyo gibi
solukların tenimi gıdıklıyo..
seni bir sarkıya benzetiyorum..
dinlediğim, bitince tekrardan basa sardığım ve asla sıkılmadığım bi sarkı
veya bi kitap..
okudukca okuyasımın geldiği her sayfasını en ayrıtınsına kadar okuduğum bir kitap
yada yada bi film yüzlerce kez izleyip ilk defa izliyomus gibi aynı sahnelerde ağladığım..
seni, bana benzetiyorum
öyle vazgecilmezsin!
biliyorum imkansız, günah, yasak veyahut her neyse..
ama yine de diliyorum
bir sabaha sana sarılıp uyanmak..
kokunla, sesinle..
sıcaklığınla..
gel gör ki benim "hayalim" baskasının sıradan bir gecesinin sonudur..
ne de olsa seninle yatıp uyuyamadan giden bi ben varımdır..
benden baska herkesle paylasmıssındır rüyalarını
benden baska herkes izlemistir uyurken simanın detaylarını
xoxo
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder