17 Ocak 2011 Pazartesi

"Son" son olmuyor bazen böyle.. -Sövücü iceriklidir.-

Uzun zamandır güne güzel baslayamıyorum.
Evet bunun nedeni sensin sevgilim.. Sana sevgilim diyorum cünkü benim olmadığın ve hic olmayacağını bile bile sana sevgilim diyerek sizofrenik hareketlerde bulunmak huzur veriyor.. Hic olmadığın halde hep varmıssın gibi. Elimi tek bir kere tutmadığın halde hic bırakmamıssın gibi. Seni Seviyorum demediğin halde hep diyormussun gibi. Her neyse..
Yokluğuna alıstım. Lakin hic olmamıs olmana alısamıyorum. Hayatımda hic yokmussun gibi davranamıyorum. Hep bir yerden sik gibi cıkıyorsun be sevgilim. Adın her haltta karsıma cıkıyor. Ya da artık öyle bir halde geldim ki, ben öyle zannediyorum herhalde. Yok ama o kadar delirmedim.. Henüz.
Bir yerlerde mutlusun biliyorum.. Eskiden "mutlu oool yeteeğr" modlarındaydım, artık o bile yetmiyor.
Benden beter olmanı diliyorum. Bana yasattırdıklarını baskasında yasa istiyorum. Cok mu acımasız duruyorum? Yapma lütfen. Sen orada bana "iyiyim yuaaa :D" derken benim bilgisayar karsısında öldüğümü hic bir zaman bilmiyordun. Bilmeyeceksin de..
Sana ilk zamanlar kitap yazmaya karar verdim icinde sen de varsın dediğimde, "aa hadi ya merak ettim :D" demistin hatırlıyor musun? Hayır yani.. Of ne diye kendimi yoruyorum ki.
Ne yazsam bos. Bunları okumuyorsun bile ki okusan da anca bakıp bakıp gülersin öyle hakiki orospu evladısın iste.
Buna bir son vereceğim.
Sana bir son vereceğim.
Söz veriyorum, sana değil.. Kendime.

Simdi defol! Kime siktiriyorsan siktir kendini.
Dilediğin gibi zevk al.. Ben acılar icinde kıvranırım sorun değil.
Ne de olsa adalet yerini bulur.
O sik icinde kalsın sevgilim, siktir git.
Ama cidden siktir de git.
Öptüm.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder